Tradución feminina de Homero


Pois así é. Así de feminina é esta versión que Begoña Caamaño fai de Circe e Penélope, as personaxes femininas que protagonizan Circe ou o pracer do azul. Moi lonxe das versións edulcoradas que nos mostran as diferentes interpretacións que se teñen feito a través da literatura ou do cine, esta obra ofrece a "outra lectura" que se pode facer das circunstancias e sentimentos que padecen as mulleres nun mundo de homes. Lémbranos aquel microrrelato de M. Denevi que comentamos no club de lectura:

Tradución feminina de Homero
Toda a Odisea, coas súas viaxes, os seus naufraxios, as súas sereas, as súas herbas máxicas, os seu animais míticos, os seus pazos misteriosos, as súas aventuras e desastres é, para Penélope, unha inútil e tediosa demora nos seus amores con Ulises. Mentres tanto Amdrómaca rosma: “Que o vello Homero conte a historia á súa maneira. Eu darei a miña versión. Eu, que a vivín. Eu, unha pobre muller infortunada. Primeiro, lembro, foi a prohibición de saír da cidade. Despois tiven que puír escudos, coser sandalias, fabricar frechas ata que as mans se me chagaron. Despois vendar feridas que sangraban e supuraban e enterrar os mortos. Despois escasearon os víveres e alimentabámonos de ratas e raíces. Despois perdín ao meu marido e aos meus fillos. Despois o exército invadiu a cidade e abusou de min e das miñas fillas. Por fin o vencedor fíxome a súa escrava”.       
                                                                                                                              Marco Denevi  

Despois    de comentarmos   este fermosísimo libro escollemos, como complemento, a película La Odisea. Comentarémola o martes, 10 de decembros ás 8.  Podedes vela completa en you tube: 




                                   

Comentarios

Publicacións populares