CONCURSO DE
MICRORRELATOS
1- PARTICIPANTES
Haberá dúas modalidades:
1º Ciclo
2º Ciclo
2- TRABALLOS
As obras serán orixinais, inéditas e que non fosen presentadas en ningún outro
concurso. Poderán estar escritas en galego ou castelán.
Serán microrrelatos de tema libre e unha
extensión máxima de 300 palabras. Poderán presentarse á man, con
letra lexible, ou a ordenador.
Cada participante poderá presentar un máximo de
dúas obras, sempre que sexa unha en cada lingua.
3- PREMIOS
Outorgaranse en cada ciclo dous premios: un ao mellor microrrelato en
castelán e outro ao mellor en galego.
O premio consistirá nunha excursión xunto aos alumnos organizadores do concurso literario e
un diploma acreditativo.
4- PARTICIPACIÓN
O traballo depositarase nunha
urna, situada na entrada do centro.
Deberá introducirse nun sobre no que
só aparecerá un pseudónimo, dentro deste
sobre, nun máis pequeno cerrado
deberán ir os seguintes datos:
Nome
e apelidos
Pseudónimo utilizado
Curso
A data límite de
entrega será o 13 de maio.
5- XURADO
Estará composto por
dúas profesoras e dous alumnos/as.
Velaquí os resultados do Concurso:
1º Ciclo LINGUA GALEGA
MISIÓN DE VIDA OU MORTE
Eu estaba preocupado, moi
agobiado; tiña pouco tempo e iríasenos pronto ao outro barrio. Tiña que darme
moita présa e eu, excitado, corría e corría a toda velocidade… Collín o que
necesitaba e volvín. Menos mal que cheguei a tempo para poner a cargar o móbil.
Carlos
Oubiña Mougán
1º Ciclo LINGUA CASTELÁ
EL EDIFICIO INFINITO
Empecé a construirlo hace mucho
tiempo. Voy colocando ladrillo por ladrillo, con toda la dedicación necesaria.
Estaba siendo el edificio perfecto cuando…
La enfermera vino a llamarme a la
sala de espera, entonces guardé los Lego y me fui.
Karla
Cores Otero
2º Ciclo LINGUA GALEGA
ESCAPANDO DA MORTE
Corría sen rumbo polo medio do
bosque; aterrada, co sangue petando fortemente na parede dos meus vasos
sanguíneos.
Quen me ía decir a min que entrar
naquela casa me traería estes problemas. Sen dúbida, de saber que o dito de que
a mansión estaba habitada por unha pantasma era certo, non poría pé alí.
Pero xa era tarde, e o meu
espírito de galo de curral levárame ata ese punto no que o único que podía
facer era correr sen mirar atrás.
Sentía o alento de todos eses
horribles monstros, que eu pensaba que só vivían nas películas e nas lendas,
bailando na miña caluga; e pouco a pouco percibín que o esgotamento atrofiaba
todos os meus músculos.
Estaba a punto de renderme. As
miñas pernas parecían desacelerar o paso a cada segundo, por vontade miña ou
non. Xusto cando advertín que todos estes seres máxicos e diabólicos me rodeaban
e abrían as fauces nerviosos por devorarme, vin aparecer un raio de luz no
horizonte.
Case sen crelo, o sol apareceu na
distancia, e todas as bestas que segundos antes respiraban ao meu carón,
desapareceron. E con elas foise o perigo desa noite de Samaín.
Jennifer
Fernández Novás
2º Ciclo LINGUA CASTELÁ
NUEVA CASA
Estaba yo quieto, pues no podía
hacer otra cosa, al lado de las casas de mis nuevos vecinos. Todos los días
venían familiares míos a traerme regalos. Al resto le pasaba lo mismo y siempre
tenían flores adornando sus fachadas.
Iago
Romero Vidal.
