Pontepoétic@




 Abrimos este espazo para a creación literaria.  Comezamos con estes fermosos poemas de Lidia Molina:

Cuando tus ojos sean fuego,
cuando tus colmillos asomen,
cuando tus caricias quemen,
cuando tus besos tatúen.

Cuando tu respiración sufra,
cuando tu corazón se acelere,
cuando tu piel arda,
cuando tus movimientos se acompasen...

Cuando la luna llena salga.





Ángel caído de ojos cobrizos,
enamórame con tu sonrisa ladeada;
y con tu cuerpo lorigoso,
provócame a perder la cordura.

Ángel caído de belleza prohibida,
húndeme en tu eterno calor;
envuélveme en tus cómodas alas,
déjame cincelarte con mis besos.

Exquisito ángel caído,
que me provoca el caos;
ámame.

Ámame así como amabas a tu cielo.




Si tus besos fueran ríos, y mis curvas montes; 
Si tu mirada fuera luz, y mi silueta sombra; 
si tu lengua fuera rayo, y mi saliva agua;
si tu jadeo fuera viento, y mi oído valle; 
si tus manos fueran fuego, y mi cuerpo madera; 
si tus gemidos fueran nubes, y mis uñas lluvia; 
si tus ojos fueran sol, y mi piel hielo... 
No habría paisaje que nos superase




Y como si fuera lacre,
 sellaste sus labios.
Besos que calmaron la marea,
caricias que curaron ríos,
susurros que crearon brisas, 
miradas que hicieron fuego. 
Sintieron la tormenta en un solo beso. 
Amor ceñido y forjado en corazones enamorados. 
Enamorado el caballero,
enamorada la dama.



Gustaríanos que deixásedes aquí os vosos comentarios e, por suposto, convidarvos a que participedes no que queremos que sexa o voso espazo creativo. Animádevos: "a poesía non morde!"


Poesía con Dores Tembrás

Velaquí algúns dos momentos da intervención de Dores Tembrás no  obradoiro poético para 2º ESO que tivo lugar na biblioteca do noso instituto.





Ela deixounos, entre outras moitas cousas, un fermoso poema:

amor
que sostés os meus pulsos coma se foran
cuncas diminutas de cerámica chinesa
 
e non sabes que as cereixas
deixaron de medrar
ata que volvas


Para ela, o noso agasallo: unha poeplanta cos nosos microrrelatos.



Letras Galegas 2015

Eu seméntoa para que se multiplique.

Eu régoa para que non se murche.

Eu sóñoa para que a abale a lúa.

Eu cántoa para que o vento a zoe.

Eu navégoa porque estou a salvo no barco que me leva.

Así celebramos as nosas Letras, sementando palabras, colleitando poemas, versionando un ano máis esa fermosa idea de Mª Xosé Lázare (profesora do IES Castro Alobre) para que a nosa lingua poida durar Mil Primaveiras máis.


  • Poeplantas de 2º ESO





  • Conferencia de Anxo Angueira para 3º ESO





Anxo Angueira Viturro, nado en Manselle (Dodro) o 13 de xaneiro de 1961, é un filólogo, escritor e estudoso da literatura galega. É o actual presidente da Fundación Rosalía de Castro, que ten a súa sede na Casa Museo de Rosalía, tomando posesión do cargo o día 1 de xuño de 2012
Traballa como profesor no IES do Meixoeiro e na Facultade de Filoloxía da Universidade de Vigo. As súas obras literarias colocárono no primeiro plano da vida literaria do país. Como poeta publicou Val de Ramirás; O valo de Manselle; Libro da vertixe e o máis recente Fóra do Sagrado. Mais Angueira tamén destaca como poderoso narrador. Así o ten demostrado no libro de relatos Bágoas de facer illas ou nas novelas Pensa nao, Iria  ou A Morte de A

Para saber máis sobre A. Angueira 





Licenciada en Filoloxía Hispánica pola Universidade da Coruña en 2001. Doutorouse en 2008 coa tese Arquitectura de un desencuentro, sobre Alejandra Pizarnik, logo de diferentes estadías investigadoras en Suecia, Madrid e Bos Aires. Dende entón non deixou a investigación sobre a literatura hispanoamericana, centrándose na figura desta poeta, impartindo seminarios e participando en numerosos congresos e revistas especializadas. En 2009 publica o seu primeiro poemario, O pouso do fume. Colaborou en revistas como Serta, Revista das Letras coa serie Esquiagrafías, Dorna co micropoemario OPIVM e Caravansari co micropoemario Silabario. En 2013 obtivo o Premio de poesía Concello de Carral coa obra Cronoloxía da urxencia.





A RAG adica este ano o día das Letras Galegas a Filgueira Valverde